Van ziektezorg naar gezondheidszorg
Stimuleren van gezondheid zover het mogelijk is, bestrijden van ziekte als het nodig is
De essentie van integrale gezondheidszorg is de focus op gezondheidsbevordering in plaats van op ziektebestrijding. Dit sluit aan bij het nieuwe begrip Positieve Gezondheid (Machteld Huber).
Integrale gezondheidszorg kenmerkt zich door de volgende vier aspecten:
- De mens wordt gezien als één geheel. Er is daarbij aandacht voor de achtergronden en de ontstaanswijze van de klachten, zowel op lichamelijk, geestelijk als psychosociaal vlak.
- De relatie tussen patiënt en hulpverlener staat centraal. De behandelaar is daarbij meer in de rol van coach.
- Toepassen van alle geschikte therapeutische benaderingen, zorgprofessionals en disciplines, waarbij rekening gehouden wordt met de wetenschappelijk onderbouwing.
- Komen tot optimale gezondheid en optimaal herstel.
Bij integrale gezondheidszorg ligt de focus op een actieve patiënt, openheid naar alle vormen van geneeskunde waar bewijs voor bestaat en een nadruk op preventie.
Ethisch raamwerk
Om therapieën wel of niet toe te laten zijn er twee belangrijke criteria: effectiviteit en veiligheid.
|
|
Effectief |
Niet-effectief |
|
Veilig |
Therapie aanbevolen |
Toepassen indien gewenst |
|
Niet veilig |
Toepassen indien nodig |
Therapie afraden |
Maatschappelijke relevantie
Ongeveer de helft van de chronisch zieken in Nederland maakt al gebruik van integrale geneeskunde. Meer dan 90% van hen wil dat hun (huis-)arts kennis heeft van integrale geneeskunde en hun kan adviseren over verschillende behandelmogelijkheden (Bron: Jong MC et al., in: Patient, Education and Counseling 2012; 89(3):417).
Uit recent onderzoek is gebleken dat de zorgkosten van patiënten van huisartsen die ook een niet-reguliere vorm van geneeskunde toepassen (acupunctuur, homeopathie of antroposofie) 12,4% minder zijn dan gemiddeld. (Bron: Baars EW, Kooreman P, BMJ Open 2014;4)
Een hernieuwde integrale beweging kan leiden tot een noodzakelijke modernisering van de gezondheidszorg. Een dergelijke duurzame oplossing maakt alleen kans als behandelaren worden opgeleid in een klimaat van openheid voor verschillen in diagnostische en behandelmethoden.
